За да постои некоја иновација согласно дефинирање на терминот треба да постои корисност и тоа не само за еден човек (вас или било кој друг) туку за поголем број на луѓе кои навистина ќе се најдат зависни од таа ваша иновација.
Но, тоа и не е толку голем проблем, барем не денес. Тоа е веќе јасно на секому.
Онаа каде се стигнува до првите вистински препреки е позиција во која секоја иновација треба да се процесуира и изнесе надвор на јавноста. Да се процесуира бара потпора на паметни луѓе и организации во и надвор од организацијата која иновира. Да се изнесе надвор повторно бара паметни луѓе во и надвор од организацијата која иновира.
Веќе зборував за постоење на екосистеми кои во голем дел денес функционираат и имаат влијание на прифаќање или одбивање на иновацијата. Дали екосистемот е подготвен да ја прифати иновацијата? Дали екосистемот е подготвен да ја имплементира иновацијата? Тоа се клучни прашања чии одговори во голем број на случаи (барем гледано) историски ни покажале дека повеќе од 90% неуспехот на иновацијата не е во самиот процес на иновација кај една организација, туку поради неспремноста на екосистемот да ја прифати и имплементира самата иновација.
Затоа доаѓаме во ситуација да клучен момент во самиот иновативен процес биде и одговорот на прашањето: на кого се се потпира самата иновација?
Да, едноставно уште во самата фаза на започнување на еден иновативен процес мора да знаете кој се ќе биде инволвиран, не само од внатрешноста на организацијата туку и од надворешноста бидејќи на крајот нема да биде важно што вашата организација ќе создаде, туку дали тоа што ќе го создаде ќе биде прифатено од екосистемот на самата иновација, но и од купувачите односно пазарот.
Затоа, едноставно не губете време со започнување се додека не ги дефинирате сите влијателни ентитети и да најдете начин како да ги вклучите во вашиот процес со цел да го олесните прифаќањето на тие иновативни идеи.
About Д-р Драган Шутевски
Speak Your Mind