ПРЕОПТЕРЕТЕНОСТ СО ИНФОРМАЦИИ

Информациите се насекаде околу нас. Дали можете да замислите еден просечен човек колку информации прими во текот на еден ден. Кога оди на работа може да слуша вести на радио во колата, чита весник на работа, чита меилови на работа, бара информации на интернет, информации од состаноци, информации од средба со клиенти, информации од разговори на кафе пауза или пауза за доручек, гледа ТВ вести, чита книга… Ова се огромен број на информации што мозокот на човекот ги обработува секојдневно.

Интернетот во голем дел ја усложни обработката на информациите и само заради таа преголема достапност на информации. Интернет пребарувачите се тие кои ни ја поедноставуваат работата кога бараме некоја информација на интернер. Колку пати кога ви е потребна информација одите на google.com и барате? Но, и google има премногу информации, па во резултатите од пребарувањето ќе добиете и голем дел бескорисни информации. Алгортитамот на google постојано се подобрува, па така резултатите се се подобри и подобри.

Најчесто информациите ги користиме за да решиме некој проблем. Доколку пронајдената информација го решава нашиот проблем завршуваме со пребарувањето, но доколку не продолжуваме. Ова е системот на барање на информации. Можеби изгледа едноставен, но сепак не е. Ова е заради преголем број на информации кои ни се достапни. На пример, Вие сте претприемач кој се занимава со малопродажба на облека. Потребна ни е информација за се што се случува на интернет во оваа индустрија како конкуренти, производи, трендови итн. Да пребараме на google информации за облека. Еве што ќе добиеме:

Добивме различни веб страни кои содржат информации за облека. Од првата слика ќе видиме дека некои воопшто не ни се потребни како Википедија – лексикон на кој е опишан зборот облека. Но, имаме 333.000 веб страни добиено кои содржат информации за облека. Но, што се случува доколку сакаме да пребараме на англиски јазик ќе добиеме уште толку можеби и повеќе. Од друга страна пребарувањето на интернет бара комбинација на повеќе зборови, па би вклучиле на пример, фармерки, долна облека, блузи итн. Сето тоа ќе не доведе до еден куп на информации (милиони). Но, секоја информација не се добива директно од google. Ќе мора да го отвориме сајтот и да го разлистаме, да видиме за какви производи станува збор, какви цени има, каков е маркетингот доколку се работи за конкурентски сајт. Ако земеме дека ќе пронајдеме 20 веб страни со информации. Секоја веб страна ќе бара 10 минути задржување (проучување). Тоа се веќе 200 минути или скоро 3,5 часа. Па ќе треба систематизирање на тие информации во некоја ваша база на податоци, па анализа на тие информации што ќе бара дополнителни 2-3 часа. Што значи дека доколку сте добро изверзирани со работа на интернет сепак ќе изгубите цел еден ден за една квалитетна информација од анализа на еден куп на информации од интернет. Значи преку интернетот и google вие имате пристап до милион информации за една индустрија. Вашата работа е да го извлечете најважното од тие информации.

Тука би го спомнал и 80/20 правило кога се однесува за информации. Ова значи дека 80% од информации ви обезбедуваат само 20% од вашите вистински потреби за информации. Значи мора да пронајдете извори на информации во кои ќе верувате и тие да бидат 20% а да ви обезбедат 80% од потребните информации. Тешка задача. Но, ако се знае дека за успешни бизниси веќе не се доволни само пари и луѓе, туку најпотребен е и третиот ресурс, а тоа се информации.

Доколку немате доволно време за да зароните во базенот со информации и да ги влечете најпотребните би ви советувале за оваа активност да изберете outsourcing. За 300 до 400 денари од час може некој друг наместо вас да ја изведува оваа задача.

ПРЕПОРАЧУВАМЕ: 80/20 ПРАВИЛО